Bridge als ochtendgymnastiek.

Bij bridgeclub De Blaak kun je sinds 3 oktober ook ’s morgens bridgen. Op zes donderdagmorgens is er nu gespeeld. Bridge op donderdagmorgen is iets wat je vrijwillig doet, er is niets forcing aan. Als je liever ’s middags wil blijven bridgen of ’s avonds, dan kan dat.

Ik vind het een groot plezier om ’s morgens te bridgen.
Maar eerst, hoe ziet het speelveld eruit:
– bridgemaat Cees en ik zijn al vroeg in Bridgecafé De Blaak
– er komen nog 14 deelnemers die ook vroeg zijn opgestaan
– we spelen aan vier tafels in een verder leeg café,
– alleen in de allerverste uithoek van het café spelen 4 dames onder het oog van Carla
– af en toe is Wilbert er, die zorgt voor koffie en thee
Het bridgen begint om 9.30 en het stopt om ongeveer 12.30.

Waarom het zo heerlijk is om te bridgen op donderdagmorgen:

1) OCHTEND
Net als mijn bridgemaat Cees, ben ik een ochtendmensch. Als het bridgen begint, om half 10 ’s morgens, dan zijn we al lang uit de veren. Hoe heerlijk is het om ’s morgens van Goirle naar Tilburg te fietsen. Koude handen te krijgen en op het Bels Lijntje te dromen van een warm kopje koffie.

2) GEZELLIG
Behalve van vroeg opstaan houden Cees en ik van gezelligheid. Het fijne is dat je in 7 speelrondes van 3 spellen iedereen ziet en spreekt. Het gevoel dat je dan krijgt is: ‘Wij zijn hier lekker samen aan het bridgen’. Er is genoeg tijd om uit te leggen of ik Jan of Cees ben. (Even terzijde: ik heb me voorgenomen om toch een naamplaatje met ‘JAN’ op mijn trui te prikken. Want het bordje ‘JAN’ ontkent ‘Cees’.) Ook is er tijd om te vragen hoe het met de zere knie is of met de nieuwe auto.
Wat het ook gezellig maakt is dat Wim elke keer bij de Jumbo appelflappen haalt en zegt: ‘pak bij de koffie een flapje’. Het appelflapje is klein, eigenlijk te klein want ze zijn nog warm en zo knapperig dat ik me moet beheersen om het niet te snel op te eten.

3) RUST
Die rust op deze herfstmorgen in dit sportcafé is moeilijk te beschrijven. Het is meestal stil in de zaal. Je hoort het gezoem van, ja van wat eigenlijk. Ik denk dat het de airconditioning is, want ik vind het een beetje fris en ben blij dat ik een dik vest aan heb. Als ik aan een tafel dichterbij de bar speel, hoor ik de kleine koelkast met Red Bull aan slaan. Dat zal de sound of silence zijn geweest.
De tafel van de cursisten, ver weg, hoor ik de hele ochtend niet. De dames blijven op de achtergrond.

Dat waren de drie plus+punten. Maar als je je afvraagt of het niet te ernstig is, of de ochtend ook geschikt is voor mensen die graag een keer lachen?
Dan zeg ik: ja zeker. Want ik hoor nog het daverend lachen van de 4 dames vanochtend; dat lachen vulde een paar keer de hele zaal en overstemde het zoemen van koelkast of airco.
Ik zou zeggen: probeer het eens als je je ochtend wil beginnen met hersengymnastiek.

8 november 2024, Jan Geraets